asabiyet teorisi ne demek?

Asabiyet teorisi, İbn Haldun tarafından 14. yüzyılda ortaya atılan bir teoridir. Bu teoriye göre, toplumlar kendileriyle ilgili bir amaç etrafında birleşirler ve bu amaç sayesinde güçlü bir bağ kurarlar. Bu bağ, asabiyet olarak adlandırılır ve toplumun bütünlüğünü sağlar.

Asabiyet teorisi, toplumsal yapıların oluşumunu ve bu yapıların nasıl değiştiğini anlamak için kullanılır. İbn Haldun, bir toplumdaki asabiyetin gücüne göre o toplumun güçlü veya zayıf olduğunu söyler. Asabiyet, sadece kültürel, dini veya etnik bir birlikteliği ifade etmez, aynı zamanda bir liderin gücü veya bir toplumun ortak bir hedefe ulaşma arzusu da olabilir.

Asabiyet teorisi, geleneksel toplumların sıkı bir hiyerarşik düzene sahip olduğunu ve bireysel taleplerin değil, toplumsal amaçların öne çıktığını savunur. İbn Haldun, bu düzenin zamanla gevşeyerek yerini daha az sıkı bir düzene bıraktığını ve sonunda toplumsal düzenin çökmesine neden olduğunu öngörür.

Bugün, asabiyet teorisi sosyoloji, antropoloji ve tarih gibi birçok disiplinde kullanılır.